Rahmetli Cahit Zarifoğlu’un bir sözü vardı. Bir anekdot anlattı Afganistan’dan . Kendisi Afganistan’a gitmiş, Cahit Zarifoğlu. Afganistan’a gittiği zaman bir çocuğu sevmek ister, Afganlı çocuğu. Çocuğun başını okşayınca “sen ne güzel bir çocuksun” der. Çocuk ne cevap verir biliyor musunuz: “Bizin en güzellerimiz şehit oldu.”

Ben şahsen böyle inanıyorum, en güzellerimiz şehit oldu. Onlar hep seçme insanlardı. Gerçekten seçme insanlardı. Allah onu seçiyor, kendine alıyor. Bizi de seçebilir, tabi biz layık olursak. Onun için ben o şehitlerin hayat hikâyesine herkesin dikkat etmesini istiyorum. Hepsinin arkasında çok büyük hikâyeler var. Hanım, kadın, erkek... Tankların arasında parçalanan kadınlar var biliyor musunuz? Bir iman olmasa onu yapamaz. Öyle sıradan bir şey değil. Nitekim Batılılar yapamazlar bunu. Belki biz de halkımızın bunu yapabileceğine birçoğumuz inanmıyordu.

Dün akşam gece geç saate kadar bir belgesel izledim. İnsanların görüntülerle nasıl şehit edildiğini görünce demek ki insanlar nasıl hac vazifesi için çağrılırlar hesabı gibi şehadet için de çağrıldıklarına bir kez daha şahit oldum.

İnsanlar korkusuzca tankların önüne atlıyorlar. İnsan bir kere ölebileceğini yüksek sesle haykıran babayiğitler gördük.

Kurşunlara yürüyen bacılar gördük.

Birasını içerken süs havuzunda abdest alıp tövbe edip mermilerin üzerine yürüyenleri gördük.

 Ben 15 Temmuz günü Kıbrıs’ta bir iş seyahatinde idim.

Otel de otururken ekranda asker boğaz köprüsünü kesti. Geçişleri durdurdu spotu vardı.

Arkadaşlara dedim ki bir terör saldırısı mı var. Yoksa darbe mi oluyor.

Arkadaşlardan birisi yok da neler demişti.

Namaz kılmaya odaya gidip geldiğimde yok daha neler diyen arkadaşım darbe oluyormuş dediğinde bir tuhaf olmuştum.

2 gün sonra Düzce’ye döndüğümüzde hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.

Çünkü milletin cemaat diyerek destek olduğu bir yapılanma gerçek yüzünü göstermiş terör ve dış destekli kontro gladyo yapılanması bir terör örgütü ülkenin umudunu kırmış ve 1980 sonrası doğan yeni kuşak ilk defa darbe ne demek onunla tanışmıştı.

Üzerinden geçen bu hain başkaldırının seneyi devriyesinde halen olumsuz etkilerini yaşadığımız ülkemizde geriye döndüğümüzde hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Olmayacakta.

Ama 15 Temmuz darbe girişimine direnen 251 kişi şehit, 2 bin 734 kişi gazi oldu.

Bunlar çağrılan en güzel insanlardı.251 güzel insan şehit oldular.

Bu güzel insanlar bize özgür bir ülke bıraktı.

Şükranla ve minnetle anarken Üstad Hüseyin Nihal Atsız yakarış şiirinde bakın nasıl dünyaya bizi haykırmış..

Tasa mıdır yakarsa bir kurşun kalbimizi?

Ne çıkar süngülerle delinirse bağrımız?

Bu kurşunlar, süngüler öldüremezler bizi,

Belki diner onlarla ezeli kalp ağrımız.

Gözümüzde bir hasret parlayarak düşünce,

Toprak ana elbette bize açar kolunu.

Onun kadar düşünmez bizi hiçbir düşünce,

Kendi koynunda saklar can veren her oğlunu.

Yurt ve şeref uğrunda sen seril de toprağa

Varsın hiçbir dudakta anılmasın er adın!

Kan sızarak göğsünden huzuruna varınca

Iztırabı dinecek belki o gün Kür Şad’ın.

Gam mı ceylan gözlüler bizlere yar olmasa?

Yeter ki kılıçlarla süngüler yar olmalı,

Rahat yatakta ölmek sanki değil mi tasa?

Savaş ve er meydanı bize mezar olmalı.

Kalın Sağlıcakla..