“Bir adam ‘günde iki somun ekmeğim olsa, çalışmasam, hep yatsam’ dermiş.

Derken bir suça adı karışınca zindana atılmış;

Sonra sabah bir, akşam bir, günde iki somun ekmek..

Bir düşünür ‘Her insanın nasibi hayali kadardır.’ der.

Hayaller muhakkak gerçekleşiyor;

Hayırlısını istemek gerek.

Hayırlısını istemek yetmez kolayını da istemek gerekir, çünkü hayırlısı bazen öyle zor olur ki hayırlısından da vazgeçersin.

Her istediğimiz hemen gerçekleşseydi, emeğin bu kadar kıymeti olmazdı.

 Çalışmak, sebat etmek, sabır göstermek, dirayetli ve istikrarlı olmak, bütün bunların sonucunda nasibe de inanmak gerekiyor. Başaramaz isen zaten hiçbir şeyi başaramıyor diyebilirler.

Seni yok sayacaklar, sen daha çok var olacaksın.

Var olmak senin elinde.

Onun için hayalini büyük ümidini diri tutman gerekiyor..

Küçükken biri söylemiş, benim de inanasım da gelmemişti.

 Bir meyveyi, o yıl ilk kez tadacaksam, ağzıma atmadan önce tutarım bir dilek.

Geçen yaz Kızılcahamam dağlarında gezerken hambeles ve alıç uzattı bir dostum  bir avuç, ben durdum düşünüyorum.

 Dostum hayırdır dedi, nedendir bekliyorsun uzun zamandır.

Yaa dilek tutuyoruz dostum dedim ben de.

 Ne vakit mevsimin ilk çileği, veya uzun zamandır tatmadığım bir meyve  veya yılın ilk ekşi mandalinası elimde, dünya güzellik müsabakalarına çıkmış avanak güzeller gibi doğru yanıtı düşünür bulamıyorum ne dileyeceğimi.

Turfanda olduğu için yediğim kazığı düşünüyor biraz sabretseydin diyorum bir dahaki sene ucuzlamadan almayacağım diye söz verir yine 5 kg karpuza 89 lira vererek  birde kelek çıkmasına da bu mevsimde böyle olur diyerek kendimi avutuyorum..

Dünyada barış olsun istiyorum, herkes için adalet, herkes için ekmek bilmem bir sürü dilek.

En kötüsü  de milli piyango hangi talihsize çıkacak diye düşünürüm.

44 yaşımdayım, çok mevsimler gördüm türlü meyveler içinde ama bugüne dek bir sağlık, bir mutlu bir dünya istemek kısmet olmadı.

 Gel gör ki ağzım onca sulanmış, manavcının etiketini yazmamasından anlamalıydım. Pahalı bir hayal olduğu belliydi eliyle  en güzelinin tadına baktırması boşuna değildi. Kuş kafese girmişti.

Ben yine de barış adalet isteyeyim..

Ben isteyince bile, dünyaya barış gelmiyor; yeni yılı bir dağ evinde hindi çevirme yaparak girmeyi hayal etsem bile kendimi alıkoyuyorum.

Meyvenin kıymetini, o olgunlaşıncaya geçen zamanın bilinciyle bilen, tatmaya bedeli emeğiyle hak eden ama yine de onu tadabildiği için kendini şanslı hisseden kişi; lokmasının hazzını başka bir faydacı hazzın dileğiyle gölgeleyemiyor ve şükür ediyorum..

Bu mevsim de lokum gibi Trabzon cennet  hurmaları çikolatalısından tadarak bitiriyorum.

Rabbim herkese hakkınca pay etsin meyvelerini. yiyelim, güzelleşelim.

Bir ,iki, üç dilek tutalım  sağlık ,huzur ve barış..