Zaman ne kadar geçerse geçsin, bazı konularda hiçbir şeyi değiştirmez. Elinden malını mülkünü, varını yoğunu alsalar, bundan ölmezsin. Bunları yine edinebilirsin. Ama senin onurunu kırar, ruhunu öldürürlerse, işte buna çare yoktur… Cengiz Aytmatov

Üstad böyle ferman buyurmuş.

Bugün Irak, Suriye, Afganistan, Libya’da insanların onuru kırık ve ruhları öldürülmüş.

Müzmin bir çaresizlik hakim insanlığa..

Sevinç uzaklaşmış insanlardan.

Fakat yorgun ve kırgın bedenler kavimler göçüne devam ediyor.

Bir insana ne yaparsan yap onurunu kırma. Onuru kırılmış bir yüreği sakın küçümseme, güçsüz görme. Bir insanın anlayışının, sabrının, iyi niyetinin de bir sınırı olduğunu sakın unutma...

İncittiğin ruhun atabileceği tokadın, yaraladığın yürekten alacağın 'ah'ın gücünü tahmin bile edemezsin.

Şimdi bu Dünya’yı bu kırık ve onuru örselenmiş çocukların ahı tuttuğunu söyleyince dostlarımız bize kızıyor.

Evrensel İnsan Hakları Bildirisinin "başlangıç" bölümünün ilk cümlesinde ifadesini bulan "insan onuruna" biçilen değer şu cümleyle gösterilmiştir: "İnsanlık ailesinin bütün üyelerinde bulunan onurun ve bunların eşit ve devredilmez haklarının tanınmasının, dünyada özgürlüğün, adaletin ve barışın temeli olduğuna,"

Bu nedenle insan onuru dokunulmazdır ve devlet güçleri tarafından korunmalıdır. Devlet, sadece kendi gücünü kullanarak insan onurunu gözetmekle değil, insan onurunun diğer kişilerce ihlal edilmesini önlemekle de görevlidir.

İnsan onuru kavramının içini boşaltmamak ve işlevsiz hale getirmemek için ne bir gram fazla anlam yüklenmelidir, ne de bir gram az değer atfedilmemelidir. İnsan onuru kavramının hak ettiği değer, soyut bir slogan tarzında kullanılmasından ziyade, çağdaş hukuk felsefesinin gerektirdiği anlam yüklenerek somut ve işlevsel bir kavram olarak yaşama geçirilmesidir.

Ah nedir mi?

Zulme ve haksızlığa uğradığına inanan insanın, çaresizlikle birlikte köze dönmüş ciğerinden diline dökülen nârdır ve bu, öyle bir ateşdir ki, faili de kavurur, mefulu de yani kurunun yanında yaş da yanar.Hem de ne yanmak.

Hayrın da şerrin de allah'dan olduğu bilinse dahi, şer görülende hayır, hayır görülende şer olduğu akıldan çıkarılmasa dahi necip fazıl üstadın teşbihi ile "nefs" öyle güçlü bir "köpek"tir ki, o nefse söz geçiremez, erdemlerinizi parçalayıp, lime lime etmesine izin verirsiniz.

Sebeplerle müsebbip arasında kurmanız gereken bağı kuramaz, yanlış adreslerde tırmalayıp durursunuz.

Bugün Dünya pandemi sonrası bir yol ararken sanki daha kötüye gidiyor.

Oysa bilgeye " nasıl insan oluruz?" diye sormuşlar ya...

Meşhurdur hani anlatılır ya... "üç adım atlama" gibi bir cevap vermiş, bilge kişi bu soruya:

Önce sana kötülük yapanlara kötülük düşünmemen gelir, insanlığa attığın ilk adım budur... İlk yapman gereken budur.

Sana kötülük yapanlara iyilik yapabildiğin an ise ikinci büyük adımı atar ve hakiki insan olmaya başlarsın. İnsanlık level atlamaya başlar.

 Nihayet, sana iyilik yapanla kötülük yapan arasında bir fark hissetmeyecek hale geldiğin zaman da insan olursun."

Formül çok basit ve kolay.

İcraat ne mümkün? İmkansız.

Kemâle ulaşmak, ruhu terbiye edebilmek, bu olgunluğu haiz olmak için çabalamaksa asıl olan...

Gayret etmek lazım.

Kul olmak lazım.

Herkese de Allah’ın kulları olarak bakmak lazım.

Geri kalan bir avuç toprak ve gözyaşı..

Kimseye zulmetmeyin, zulme de boyun eğmeyin.

Başkasının emeğini sofranıza getirmeyin; hak yemeyin, hakkınızı da yedirmeyin.

Yeryüzündeki tüm farklılıklar kur'an'ın birer ayetleridir; insanları tektipleştirmeye çalışmayın.

İnsanlara inancınızı, kendi doğrularınızı dayatmayın; onlardan yoksulluğu ve korkuyu giderin.

Cevaplarınıza yeni sorular sormaktan korkmayın; okurken sizi rahatsız etmeyen bir yazıyı okumak vakit kaybıdır, bundan çekinmeyin.

Araştırın, düşünün, sorgulayın, okuyun; fen ve matematik önemlidir..."

Sadece Allah’ın kitabını okumayın.

Anlayın..