Arkadaşım sormuştu bir gün bana’’ Herkes gider mi? Veya gitmek mecburiyetinde mi?’’ diye.

Evet dedim bir gün herkes gider.. Gitmek zorundadır.

Güneş doğunca karanlıklar gider..

Ömründe yanlışlar çoğalınca doğrular gider..

Yaş ilerledikçe gençliğin gider..

Anne baba vefat edince gider..!

Dost sandığımız menfaati bitince gider..!

Sevgili bildiğin yüreğini başkasına verince gider.

Kız evlat evlenince gider....

Oğlan el kızına mahkum olunca gider..

Ya eşin dedi..

Allah muhabbetinizi azaltınca oda gider..

Bak sana daha önemli bir şey diyeyim.

Gitmek sadece bir eylemdir. Unutmak ise kocaman bir devrimdir.

Ve koskoca hayattan bir kaç anı bir de yalnızlık kalır geriye....!

Peki insan nasıl unutur? Unutulur..

İnsan ölünce unutur..

Gömülünce unutulur..

Unutmak insana mahsustur.